Le 20 e , traduction del original in nederlandese del 16 april 2008.
Un reproduction legiermente adaptate de un del contributiones mie in le gruppo Usenet nl.taal:
>> Anque ce notation es un orthographia non disproviste de importantia. >Ben facte, nonne?
Ora que nos tocca le [...] (bon, al minus io, cetero evidentemente nemo es interessate, e assi il debe esser; ben que on pote distillar de illo anque un opportunitate de apprender quanto al nederlandese):
In un
proponimento
de 1878 pro un reforma del orthographia del portugese, le proponitores
de iste proposition tamen bastante bon, ma (felicemente?) nunquam
acceptate,
audaciosemente scribeva lo que hodie esserea:
Exceptuam-se os casos seguintes:
como:
Eicètúão-se os cazos seguintes:
Illo reflecte accuratemente le pronunciation (vermente? an non deberea illo
esser eiscètúão?),
e assi es plus facile pro apprenditores extere (es isto le optime traduction del
anglese ‘foreign learners’?), sed il frange in modo execrabile le
principio etymologic, que lo face tamen plus penose.
Le verbo, vos ja lo ha divinate, significa ‘excluder’, ergo
litteralmente le phrase dice:
“Excepta se le casos sequente:”
o sia
“Le casos sequente es exceptiones:”
o melio
“Al regula prenominate vale le proxime exceptiones:”
Sed in iste nove orthographia vetule quasi nemo poterea haber vidite lo.
Assim se vêde: Jede Konsequenz führt zum Teufel.
Versiones textual del vetere libro in question:
PS. Le titulo eicèção (o plus correctemente eicèçãu, ma le proponitores non adhereva a su proprie regulas) es como, secundo le proponimento de 1878 sur le orthographia portugese, on deberea scriber le parola excepção (exception). In Brasil e secundo le proponimento currente (que in 2008 ancora non esseva adoptate, e contra le qual existe multe resistentia) nonobstante il serea exceção.
Derectos de autor © 2008, 2019 de R. Harmsen.