De titel heb ik niet van mezelf, die heb ik gepikt van Jeroen van Merwijk, die (al in 1994, blijkt, ik dacht veel recenter) een theaterprogramma had met de naam “Van Merwijk legt het nog één keer uit”. Ik herinner me de titel vaag van borden in de stad, de voorstelling heb ik niet gezien.
Als je nu googelt zie je dat de uitdrukking wel vaker in allerlei varianten voorkomt, dus of JvM nou echt de eerste was die die verzon? Maakt ook niet uit.
Ik snap niet zo goed dat het nodig is het uit te leggen. Maar kennelijk is dat zo. Dus dan neem ik die taak maar op me. Ik heb toch niks beters te doen. (Is dat zo? Nee, niet echt.)
Op de laatste dag van het vorige jaar schreef Peter Breedveld het stuk ‘Een moskee is geen moslim’. Het kwam op mijn website al diverse keren aan bod, hier, hier, hier en hier.
Lokaal D66-politicus Jan-Bert Vroege (die dus niet Jan-Bart of Bert-Jan heet: onthou dat nou eens, Pieter Breevelt!), degene die door de auteur van het artikel volkomen ten onrechte door het slijk werd gehaald, was zo verstandig of onverstandig om toch maar één keer zelf onder het artikel te reageren, zoals de multilinguale blogsoftware ons meldt “op 02 01 2012 at 18:19”.
Ik citeer er één zinnetje uit, waarin Jan-Bert volgens mij de essentie raakt:
“Daarmee [...] bagatelliseerde ik niets, daarmee ontken ik niets, daarmee vind ik niets.”
Ene Rene K. gaf daarna “op 02 01 2012 at 18:27”
schoorvoetend toe:
“Het zou zomaar kunnen dat
er geen trend of toename is, Jan-Bert.”
maar ging verder met:
“Maar met de stomme opmerking
dat incidenten tegen gebouwen iets anders zijn dan geweld
tegen mensen, heb je kezelf TOTAAL gediskwalificeerd.
Zoals eerder opgemerkt: kunnen we dan synagogen ook
afbranden als er maar geen joden inzitten?
Of boeken verbranden?
”
Het gescheld (“Je bent een onbenul en je damage-control gaat niet werken.”) laat ik maar even beschouwing. Het andere wat Rene K hier schrijft, dat klopt niet. Het berust op een denkfout. In een poging die denkfout duidelijk te maken kom ik met een analogie gevolgd door wat retorische vragen.
In ons Wetboek van Strafrecht staan diverse artikelen die het strafbaar maken om iemand in mekaar te rammen of af te maken. Ik noem:
Als ik nu beweer “zware mishandeling is geen moord”, bagatelliseer ik dan zware mishandeling? Maak ik daarmee openlijke geweldpleging salonfähig? Zeg ik dat doodslag niet zo erg is?
Ik zal die retorische vragen zelf maar beantwoorden: neen, dat doe ik dan niet.
En toch is het gewoon waar: dood door schuld is geen doodslag, en doodslag geen moord. Daarom ook heeft de wetgever al die misdrijven (en dat zijn ze allemaal: misdrijven; erge dingen dus, die niet mogen) apart beschreven en er verschillende maximumstraffen voor vastgesteld. Zelfs zijn er afhankelijk van omstandigheden en gevolgen vaak nog diverse strafgradaties aangebracht per afzonderlijk wetsartikel. Lees zelf desgewenst de artikelteksten.
Vinden de volgelingen van Peter Breedveld, die wel vinden dat Jan-Bert Vroege helemaal fout zat met zijn “een moskee is geen moslim”, ook dat op dood door schuld en zware mishandeling maximaal levenslange gevangenisstraf moet staan? Nee? Waarom niet, voor moord kun je dat toch ook krijgen? Nou dan. Ja toch?