Schemas grec 2 e 3

Le 17 de martio 2018: tabella de correspondentia pro schema 2. Le 23 de martio: Schema 3.

Schema 2

Un schema alternative quam le prime: le prime schema usava le 24 litteras del alphabeto grec standard, o de facto 25, separante le σ (sigma) e ς (sigma final). Ma le selectiones a vices esseva un poco estranie, e le conversion es possibile solmente in un direction, proque le littera κ pote provenir de un ‘c’ e un ‘k’, e proque le ‘v’ e le ‘u’ es ambes representate per υ.

Le schema alternativa usa tres extra litteras archaic ex le historia reculate del lingua grec, quando le alphabeto grec esseva derivate del plus vetere alphabeto del phenicios. 24 plus 3 equala 27, le θ (theta) ora non es usate, lo que resulta in 26 symbolos disponibile. Le conversion es de nunc inambigue, e poterea esser facite in ambe directiones (ma non per mi programma, proque illo usa entities).

Le differentias in detalio, e le symbolos archaic usate, es istes:

Le s lunate, codices 03f2 e 03f9 de Unicode, ϲ e Ϲ. Illos io emplea pro le ‘c’ e ‘C’ latin, in omne positiones e pro cata pronunciation, anque in le combination ch. Assi le theta θ Θ non es plus usate.
Le qoppa (o koppa) archaic, que nunquam vermente ha essite usate in greco, solo pro numeros, e in le lingua phenicie de ubi veni le litteras. In phenicio le sonos de k e q esseva differente, como in le quasi identic hebreo de tunc, e como hodie ancora in multe dialectos (le classic includite) del arabe.

Ora in mi schema 2 usate pro le q e Q del alphabeto roman. Le codices es 03d9 e 03d8 (ϙ e Ϙ). Assi le psi (ψ, Ψ) es liberate, le qual io ora usa pro le y e Y. Illo a su torno libera le sigma final (ς), que es ora empleate como in greco real (ancian, koine e moderne), pro un sigma (σ) al fin de un parola.
Le digamma, originalmente pro un sono [w] de certe dialectos del greco. Existeva in varie formas, e se ha developpate a varie altere litteras. Io usa le digamma (ϝ e Ϝ, codices 03dd e 03dc) pro le littera e sono v de interlingua. Assi le u e v non plus ha le mesme symbolo grec, que contribue al facer le conversion potentialmente bidirectional.

Le digamma es le precursor de, inter alteres, le f e F del latino, que es ben visibile. Il sembla estranie que un sono sonor como [v] es representate per un symbolo que resimila un f, que normalmente denota un sono surde [f]. Illo anque occurre in le gallese (Welsh, Cymraeg), ubi le f scribite representa le [v] e le ff le [f].

Demonstrationes del schema 2: Φελιϲιτατε e Υν ϝια αλ παϲε. Certo le schema esserea etiam utilisabile pro linguas como anglese e nederlandese, que usa exclusive- o quasi exclusivemente le 26 litteras del alphabeto latin.

Explication del nomine del file, ia-Grek.htm: ‘ia’ es le codice ISO 639 pro interlingua, il manca un eventual codice ISO 3166 pro un pais specific, e ‘Grek’ representa le scriptura grec, secunde le standardisation in ISO 15924.

Tabella de correspondentia del secunde schema (que ora io da mi preferentia):

σ ς

E inversemente, in le ordine del alphabeto grec (le tres characteres special/archaic es al fin):

α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ	ι	κ	λ	μ
a	b	g	d	e	z	h	–	i	k	l	m

ν	ξ	ο	π	ρ	σ ς	τ	υ	φ	χ	ψ	ω
n	x	o	p	r	s	t	u	f	j	y	w

ϝ	ϙ	ϲ
v	q	c

Schema 3

Schema 3 es un variante del schema 2, anque pro scriber interlingua in scriptura grec. Ce es plus apte, crede io ora, pro interlingua que schema 2, ben que schema 2 es melior pro nederlandese e anglese que schema 3.

Le differentia inter schema 2 e schema 3 es:

Le u/U non es υ/Υ, sed ω/Ω.
Le v/V non es ϝ/Ϝ, sed υ/Υ.
Le w/W non es ω/Ω, sed ϝ/Ϝ.

Proque in interlingua (alteremente que in anglese e nederlandese) le littera w non es frequente, on vide in textos secundo iste schema 3 le littera infamiliar ϝ/Ϝ non tan subinde. Etiam le similantia e confusion inter ϝ/Ϝ e le littera roman f/F (scribite in greco como φ/Φ) es assi evitate.

In le alphabeto de origine, le phenicie, e in dialectos ancian del greco, le digamma ϝ/Ϝ de facto ha representate un sono /w/, que justifica su uso pro le littera w del interlingua.

Le uso del ω/Ω non es justificate per le historia del lingua grec, proque su sono esseva non [u] ma [ɔː]. Mnemonicamente nonobstante, on pote de novo pensar del gallese (Welsh), lingua in le qual le littera w (con su similantia accidental con le ω del greco) es usate, non como un consonante, ma como un vocal, con le sono [u].

Ergo le schema 3 es como in basso. Un exemplo pro demonstrar le schema es hic: Γραυιτατε αρτιφιϲιαλ, le variante in scriptura grec (schema 3) de Gravitate artificial.

σ ς

α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ	ι	κ	λ	μ
a	b	g	d	e	z	h	–	i	k	l	m

ν	ξ	ο	π	ρ	σ ς	τ	υ	φ	χ	ψ	ω
n	x	o	p	r	s	t	v	f	j	y	u

ϝ	ϙ	ϲ
w	q	c

Schema 4.