Micha Kat past weer eens zijn beproefde ‘journalistieke’ methode toe: guilty by association.
Dat werkt zo: iedereen die wel eens het glas heeft geheven met iemand die – om wat voor reden dan ook – door Kat beschuldigd wordt van pedofilie of satanisme of satanisch kindermisbruik – in de denkwereld van Kat is dat allemaal hetzelfde – die is zelf ook een satanische kindermisbruiker.
Datzelfde geldt voor iedereen die ooit aanwezig is geweest op een receptie van zo iemand, of op een receptie waar die andere persoon ook aanwezig was.
Vanuit die methode vindt Micha ‘privacy, wat is dat?’ Kat het verantwoord en rechtmatig om de complete gastenlijst, inclusief alle e-mailadressen, van iemands privéfeestje online te zetten.
Er is dat bekende verhaal dat indirect iedereen in 5 tot 10 stappen vrijwel ieder ander wel eens de hand geschud heeft. Als je dat combineert met Kats journalistieke aanpak guilty by association, dan bestaat eigenlijk automatisch de hele wereldbevolking – behalve uiteraard Kat zelf en zijn miniclubje niet-nadenkende, totaal onkritische volgelingen – uit satanische kindermisbruikers.
Erg handig en overzichtelijk wel, zo’n simpel wereldbeeld.
© 2012 R. Harmsen, alle rechten voorbehouden, all rights reserved