Gesjochten

Gesproken column

In de column naar aanleiding waarvan ik gisteren schreef viel mij het woord ‘gesjocht’ op. In de context geciteerd:

Zelden heb ik iemand zo opgelucht zijn vertrek uit de politiek zien aankondigen, als Job Cohen. Wat moet het een bevrijding zijn voor de veelgeplaagde man!
Waarom pakt hij zijn koffers? Eigenlijk maar om één reden: hij slaagde er niet in op televisie goed over te komen. Dat is in onze mediacratie dodelijk. Hoe goed je inhoudelijk ook bent, hoeveel visie en kennis je ook hebt, zelfs al heb je een overdosis aan leiderscapaciteit, als je op tv niet een ontspannen en gewiekste indruk wekt, ben je gesjocht. Zoals een mediatrainer deze week in de krant zei: ‘Hoe je iets zegt is belangrijker dan wat je zegt.’

Sic

Het staat er zo en columniste Naema Tahir zei het ook zo.

Ik dacht gisteren (want zondag 26-02 keek ik niet) meteen: ‘moet dat niet «gesjochten» zijn?’ Het woordenboek gaf me gelijk. Maar ik moest het dus opzoeken want ik wist het niet zeker.

Later geleerd beklijft minder

De meeste van die Jiddisje woorden, vaak met een Hebreeuwse achtergrond, zijn voor mij niet vertrouwd. Ik heb ze – voor zover ik me kan herinneren – als kind nooit geleerd, maar pas veel later. Waarschijnlijk daardoor blijf ik twijfelen over wat ze nou precies betekenen, en moet ik ze in voorkomend geval steeds opnieuw opzoeken, om de juiste betekenis de volgende keer toch weer vergeten te blijken te zijn.

Het zal wel komen doordat ik ben opgegroeid in de regio Rijnmond, terwijl die woorden veelal via Amsterdam in het Nederlands zijn gekomen en nog steeds daar gebruikelijker en bekender zijn?

Brabant

Naema Tahir is, als ik Wikipedia mag geloven, op haar tiende begonnen Nederlands te leren in Etten-Leur. Ook niet een streek waarvan ik zou denken dat Jiddisje woorden er erg courant zijn in het dagelijks taalgebruik. Vandaar waarschijnlijk haar vergissing.

Zulke dingen gebeuren.