Vanmorgen op de radio, Kate Bush, “I hear him”. Met beide klanken [h] duidelijk hoorbaar. Veel harder dan in vergelijkbare Nederlandse woorden, hoor, hier, hem. Hoop en hart zijn ook voorbeelden. In het Nederlands gebruiken wij eerder een stemhebbende h. Fonetisch, in het IPA (International Phonetic Alphabet) is dat een [ɦ], niet een [h].
Het betreffende nummer van Kate Bush is The Man with the Child in His Eyes uit 1978. Bij herbeluistering vind ik het effect minder overtuigend dan ik vanmorgen dacht. Elders in het nummer zitten ook veel h’s, die toch meer in de richting van de Nederlandse h lijken te gaan. Misschien is het contextafhankelijk.
Gerry and the Pacemakers, You’ll never walk alone (opgenomen 1963, maar al geschreven in 1945, door Rodgers & Hammerstein), dat leek me ook een goed voorbeeld. Concreet vanaf de tijdstippen: 1m26s en 2m4s, “with hope in your heart”. Ook hier is het effect minder sterk dan ik verwachtte. Maar wel aanwezig.